Yine karanlıklardayım.Ruhen çöküntü içindeyim.Bi yandan mutlu oluyorum,bi yandan mutsuzluğu tadıyorum.İkisini bi arada tatmak zor geliyor bana..Bir de ne zaman mutlu olduğumu hissetsem hemen kötü bir şey oluveriyor.Bi yandan hastalığım,bi yandan mutsuzum derken arka arkaya yaşadığım mutluluklarım,bir de sen...Karman çormanım..Neye kafayı takacağımı,neye üzülüp,neye sevineceğime bir türlü karar veremiyorum..Bazen delirdiğimi düşünüyorum.Bi bakmışım iniyorum servisten,deli gibi dolanıyorum çarşıda pazarda.Eve bile otobüse binmeden gittiğim oluyor..Boş bakan gözlerle yürüyorum..Bi yandan nefes alamıyorum,öksürüyorum sürekli...Dersleri takıyorum kafama..Ve yine sana çıkıyor her sorunun sonu..Bu sefer bütün mutsuzluklar gidiyor bir anda,sen takılıyorsun kafama.Özlüyorum seni,Seninle konuşmayı..Harbi ben çok büyütmüşüm seni içimde.Bazen acaba benim gördüğümden farklı mı diyorum ama hemen bu düşüncem siliniyor aklımdan,düşünmesi bile kötü geliyor bana..Offf çekiyorum derin bir offf...Dengesiz Poetika