Ne Olur Bırakma Ellerimi

Kapatmıştım kalbimin kapılarını, Ama sen geldin,araladın.. Bıkmıştım bu zalim yalan hayattan, Beni sen hayata bağladın.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum,senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum,senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Yalnızlıktı sensizken tek yoldaşım; Gecelerse arkadaşım, Neredeydin?bugüne dek beni bulamadın.. Oysa;ben seni hep aradım.. Bilmezdim birdaha birdaha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum;senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Bugüne dek hep geç gidip durdum.. Her yeni baştaki sorumda yine aynı kelime; Keşke... Ben onlar içinde büyüdüm, Yanlış insanla,yanlış yüzle,yanlış aşkla.. Evet kapatmıştım kalbimin kapılarını.. Sonra;sen çıktın karşıma.. Bunu sen kalbime girince anladım.. İşte yeni bir başlangıç daha.. Ama bu sefer eminim bu sfer keşke demicem! Yıllar sonra senin için sölediğim tek şey;iyiki olacak.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum;senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum,senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi...