Alışmaya Çalışmak Diye Bişeeey Yooook...!

ŞİZOFRENİ VE HAYALİ SEVGİLİSİ...

Sevgilim..bugün çok güzel bir gün biliyormusun?sabah düşlerimi süsleyen gül yüzünle uyandım.o kadar mutlu oldum ki..bir yandan çayımı yudumlarken bir yandan şarkımızı mırıldandım.ahh bak yine yazarken bile gözümde canlandın.sonra alel acele hazırlandım; okula gitmek gelmedi içimden, bende başka yöne saptım.gezdim, gezdim, senin içinde gezdim, benim içimde; en iyisi ben ikimiz için gezdim..Öyle iliklerime işlemişsin ki sanki sen yanımdaydın da birlikte el ele geziyorduk.Sonra saatime baktım,eve dönüş vaktimin gelmiş olduğunu gördüm ve evin yolunu tuttum.Gülümsüyordum etraftakilere,şarkılar söylüyordum çocuklar gibi mutluydum,mağazaların vitrinlerine göz gezdiriyordum,senin ilk seni seviyorum dediğin yoldan geçiyordum ki bir anda hemşirenin sesiyle uyandım..İlaç vaktiğim geldiğini söyledi ve bana günümün nasıl geçtiğini sordu.Ama anlatmak gelmedi içimden..Ne zaman anlatsam suratını asıyor.Biliyorum bu hemşire seni kıskanıyor..Geçenlerde yine çok güzel bir gün geçirdiğimi,senle geceye kadar yıldızları saymaya çalıştığımız ve yanında uyuyakaldığımı anlattım.Yüzünü benden kaçıçarak'' zavallı kadın halen lise yıllarında yaşadığını sanıyor,halbuki aradan 17 yıl geçmiş ve o kazada kendisi sağ kurtulmasına rağmen sevgilisi ölmüş hatırlayamıyor ..''dedi.Ve ekledi ''biraz dinlenin isterseniz,çok yorulmuşsunuzdur.Yarın bakalım nerede buluşucaksınız?.'' Dengesiz Poetika

Gitme Sevgili

Sımsıkı sarılıyorsun bana..Susmak bilmiyor adeta yüreğim...Gitme!gitme diyecekken dudaklarıma ilişiyor ellerin; çocukça bakan gözlerimden çekiniyorsun,ıslanan yanağımı silip, içten bir öpücük konduruyorsun.Dolu dolu gözlerinle sıcacık bir bakış atıyorsun ve gidiyorsun... Ben ve Ankara'm terk ediliyoruz.Sensiz günlerimizde karanlığa gömülüyoruz.. Dengesiz Poetika

Bir gün gelecek senin bir selamına muhtaç olacağım.. Çoktan çıkarmış olacaksın beni hayatından Güzel bir anı olarak kalacağım hafızanda Ve nice nice biz*li hayaller kurarken ben, O günün gelmesinden çok korkuyorum...! Dengesiz Poetika

Yine Karanlıklardayım..Yine çoşmuş duygularım benden habersiz,kalbim seninle dolup taşmış..

Hobaaaa:D Teyteyyyyyy Ne güzelde diyor dimi..Aşık gibi sevmezseeeeeeeeeeeeeen kardeeeş gibi sev beniiiiii kardeş gibi sev beniiii.. Sensin sevgili bu gönlüme eş.Sensin sabahlarıma güneş..

Bunu Kabullenmek Çok Zor Ama Tam Unutmaya Hazırlanırken Anlıyorum Ki Ben Seni Hala Seviyorum

Öyle işlemişsin ki bilinç altıma sevgili..Rüyalarımdasın iki gündür..İki gündür o gül yüzünle uyanıyor, yeni günüme merhaba diyorum..İçimi bir huzur kaplıyor..Yüzümde bir tebessüm beliriyor..Canlanıyor ruhum adeta yeniden.Kalbim daha da çok çarpıyor..İçime sığmayacakmış gibi sanki..Birden dur!!diyorum..Dur Ey gönlüm..Ama durmuyor!durmuyor işte..Elimden birşey gelmiyor..Durmak istemiyor..Çünkü seviyor..Hemde çooook seviyor..Sonra dudaklarım şu parçayı fısıldıyor aldırmadan çevredekilere..

'' Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm Her dün sana yaklaştı bir bölüm Her hüzün sorularıma bir çözüm Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm Kalbim saklı kalmış bir cürüm. Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm Düşünmezmi kimse, kim kendini küçük düşürdü? Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü..! ....................................... Bunu masal mı sandın? Etkilemez ölüm beni inan hiç..Beni inan hiç Omuzundaki yükleri sal dünya Yan gönül yan Kalpten düştü yaşama sevincim inan..Sevincim inan Kalpten düştü kıyım yakın artık Oyun mu sandın? Hileni ancak kendine yedirirsin..Sen Yedirirsin Yedirirsin ye de bitir git artık Pes ettim mi sandın? Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin? Sen ne bilirsin Sen neyi bildin ki, yönümü bileceksin? ''(Sago&KoLo)

                                                                          Dengesiz Poetika

ZAMAN

Dertlere derman olmayan,sadece sözlerde kalandır zaman.. Akıp gittikçe birşeyler çalan,ruhu bedenden ayırandır zaman. Kimilerince ilaç olan,kimilerince limandır zaman.. Çıkar insanlar uzun bir yola ve yol gösteren olur bazen zaman Güldüren de olur,bazen de ağlatan.. Sevgileri körelten de olur;bazen de yücelten.. Seni bana unutturacak olan da odur;aksine iyice bağlayan.. Zaman..Biraz zaman..Sadece zaman.. Dengesiz Poetika

BEN SADECE SANA SENİ SEVDİĞİMİ SÖYLEMEK İSTEDİM...

Nerden aklıma geldin bilmiyorum. Ben sadece sana seni sevdiğimi söylemek istedim, nedensiz bir istek bu, saçmaladığımı düşünebilirsin ama bir önemi yok artık... Hem nedenlerin ne önemi kaldıki hayatta, herkes kendine verilen rolü oynama derdindeyken, kim sorgular ki nedenleri?

Firavun tapınaklarında ölümsüzlüğü ararken sana rastlamış gibiyim. Sahte tanrılar kadar yalan bir hayatım var. Ama buna inan, yalanlar üzerine kurduğum dünyamın en gerçek yalanısın sen... Şimdilerde yeni yeni anlamlar yüklüyorum sana, hak etmediğim kadar çoğaltıyorum seni içimde. Sahiden var mısın bu yasamda sen? Yoksa bir hayale mi tutkunum ben?...

Gözlerim ağırlaşıyor mum ışığında, uykusuzum yine. Kaç gecedir uyuyamıyorum ama sen bana aldırma, uyumasamda gel gir rüyalarıma çünkü seni görebildiğim tek yer rüyalar artık... Onlarında beni terketmesi yakın, sadece seni görebilmek için uyuduğumu anlamış görünüyorlar. Neyse ki gün aydınlanmak üzere, bu gecede kandırdım onları, yine seninle aldattım düşlerimi. Yataktaki düşlerimin üzerini örtüp avluya çıkıyorum, düşler sonbaharı andırıyor, solgunlar

hepsi... Avluda kanadı kopuk melekler ağlaşıyor, birbirlerinin kopuk kanatlarını dikiyorlar gözyaşları

içinde. Köşede yaralarını yalayarak temizleyen bir kedinin iniltisi duyuluyor, sesi kanıyor sanki...

Sırtımı bir ağaca yaslayıp oturuyorum, ağaç yorgun ben umarsızım... Dudağıma unutulmaya yüz tutmuş bir şarkı yapışıyor içinde senin adın var. Söylemeye başlıyorum kısık bir sesle, sesime yabancıyım sanki. Uzun zamandır duymadım kendi sesimi, öylesine uzağım kendime bilemezsin. Ruhum bir başka bedene göç etmiş gibi, sahiden benim m,i bu ses, bu beden? Tanımsız bir cisim gibiyim kendi yaşamımda...

Şimdi bir başka dilde seviyorum seni... Ben sadece sana seni sevdiğimi söylemek istedim... Avludaki kanatları kopuk melekler ve sesi kanayan kedi kadar bağlıyım yaşama...

NE KADAR DA ÇOK İSTERDİM SENİ SANA ANLATMAYI

Ne kadar da çok isterdim seni sana anlatmayı..Bilmeni isterdim içimdeki Seni..İçimdeki sevgiyi.. Ahh bir bilebilseydin sevgili.. Bu yürek o kadar kaynadı ki sana..O kdr çok sevdi ki seni, o tatlı misafirini.. Dengesiz Poetika

AKLIMA GELİYORSUN..

Aklıma geliyorsun yine.. Yine gözlerim dopdolu oluyor.. İçimde bir heyecan.. Bakıyorum resimlere;sanki hiç görmemişçesine.. Dalıp giderken düşlere iyiden iyiye gözlerim doluyor da doluyor. Beni sevmeyişin gerçeğiyle yüz yüze gelince... İçimdeki burukluk dışıma yansıyor ,dudaklarımda bir titreme, Yanaklarımda bir iki damla yaş,sol yanımda sensizliğin yükü Baş gösteriyor yine.. Dengesiz Poetika

Bir Çıkar Yolu Olmayanlara..

..

Duygularım yoğun,duygularım karışık,sol yanımda dinmek bilmeyen bir ağrı..Ne bir iki hadeh ne de haplar dindirir bu acıyı.. Dengesiz Poetika

Ben Bu Yaz..

Ben bu yaz; Olumsuz düşünceleri bi kenara bırakıp,pozitif düşünmek istiyorum.. Yüzümü asmama sebep olan herneyse bi kenara itip,doyasıya gülümsemek istiyorum.. Bütün paramı harcayıp;parasız kalıp,öncekiler gibi yine parasız kaldım diye suratımı asmak yerine mutlu olmak istiyorum.. Buzluktan dondurma yiyip,inadına ardından soğuk su içip,bak hasta olmadım işte!demek istiyorum.. Gezmek;görmek,yeni insanlarla tanışmak,bilgilenmek istiyorum.. Bol bol çikolata yiyip,'kilo almayı' bir süreliğine de olsa unutmak istiyorum.. Şımarmak,şımartılmak istiyorum.. Bıkana kadar ve bıktırana kadar şarkı söyleyip uykuya dalmak istiyorum.. Çoşmak istiyorum..Kopmak istiyorum.. Msnde herkesi çevrimiçi görmek istiyorum.. Sevmek,sevilmek istiyorum.. Artık aşkın bi taraflarıyla değil de yüzüyle gülmesini istiyorum.. Kim bilir,belki de çok şey istiyorum.. Dengesiz Poetika

Gitmeli Bu Şehirden..

Çekip gitmeli..

Zamansız,sebepsiz,nedensiz gitmeli işte!

Düşünmemeli ardında kalanları,umrunda olmadığın insanları..

Sadece gitmeli,arkana bakmadan gitmeli..

Acabalar kalmadan gitmeli..

Hem de Ankara'nın Yüzünü Astığı Karlı Bir Ocak Ayında Gitmeli..

Biraz Ankara'ya yüreğin kırgın,ama yinede umut dolu gözlerle ileriye bakıp gitmeli..

Biraz çocukça,Biraz olgun..

Gitmeli..

Çekip gitmeli..

Sadece Gitmeli.. Dengesiz Poetika

Düşlerime Kal..

Beni sana çağıran her ne ise sustur.

Yaşanınca tükenir bilirsin..

Gemilere yük yüreğim,gemiler okyanuslara

Düşlerime kal..

Gözlerime bak;gözlerimi yak!

Bu kadarı yeter..

Düşlerime kal..

Kalbimde bir pişmanlık olma,

Tenimde sıradan anı,

Yatağımdaki tükeniş olma,

Düşlerime kal ..

Öyle İçimdesin Ki..

Küçük, ürkek, kesik dokunuşlarınla, belki de her zamankinden daha yanımdasın. Yani öylesine, o kadar bensin ki. Ah nasıl anlatsam. Boşuna bu çabalarım, doğru kelimeleri aramalarım. Ne kitaplar yazıyor, ne de sözlüklerde karşılığı var. Yalnızca hissediyor insan, yaşıyor. Kelimeler eksik, kelimeler yaralı. Kelimeler cılız. Taşımıyor, anlatmıyor, tanımlamıyor bu duyguyu. Ben de. Çok başka bir şey. Sevginin ortasında, derin acılar hisseder mi insan? Aydınlık gülümsemelerin içine, hüznü yerleştirir mi durup dururken? Gözlerine buğu,diline sitem, yüreğine burukluk, çöreklenir kalır mı asırlarca? Gelmeyeceğini bildiği mektup için, posta kutusunu hep aynı heyecanla açar mı? Dedim ya, başka bir şey bu. Ne kadar yalnızsam, o kadar seninleyim şu günlerde. Belki de en başta, tutup seni en derinlere koydum diye oldu bunlar. Kimseler ulaşmasın diye, kimselerin bilmediği, bulamayacağı yollara götürdüm seni. En derinlerde tuttum. Bana sakladım. Derine, hep daha derine. Seni yapayalnız, bir tek bana bıraktım. Paylaşamadım yanlış yaptım. Sana ulaşan yolları kaybettim diye bütün bu şaşkınlıklar. Kendimi oradan oraya vurmam. Sağımda, solumda, ne zaman dikildiğini bilmediğim duvarlara çarpmam, hiç görmediğim çukurlarla boğuşmam. Denizlerin, gürültüyle gelip vurduğu dehlizlerin, acılı duvarları gibiyim. Duvarlarım yosunlu, duvarlarım kaygan, duvarlarımdan hiç tükenmeyen sular sızıyor. Tutunamıyorum. Renklerim, gün içinde değişiyor. Soluyorum, soğuyorum. Güneş ulaşmıyor içerilerime. Küfleniyorum, yaşlanıyorum. Yalnızlıklar peşimde. Dokunduğum her ıslak duvardan, pis kokulu bir yalnızlık bulaşıyor üstüme. Yapış yapış, vıcık vıcık bir yalnızlık bu. Biliyorum, bütün bunlar, hep benim suçum. Seni sakladığım yere ulaşamaz oldum. Yollar, gitgide uzadı ve karıştı. Ümidimi ısıtacak, parlatacak, kımıldatacak bir şeylere ihtiyacım var. Ah onun ne olduğunu biliyorum. Sonu sana geliyor her cümlenin. Her şeyin başı içinde ve sonundasın. Bu değişmiyor. Öyle içimdesin ki. Birden aklıma geldi, tuttum sana bir mektup yazdım dün. Çok mutluydum. Gün içinde neler yaptığımı, nelere kızıp, nelerle mutlu olduğumu, tek tek anlattım. Mevsimlerin ve insanların nasıl karışık ve beklenmedik olduklarını yazdım. "Yine zamansız yağmurlar" dedim, "Daha önce, hiç bu kadar zayıf değildi güneş ışınları" dedim, "Gerçekten buradaki şarkıları hiç öğrenmeyecek, bilmeyecek, söylemeyecek misin?" dedim. Çok uzun bir mektup oldu. Başından sonuna kadar okudum da. Neler yazmışım diye merakımdan. Sonra çekmecemden bir zarf çıkarıp, adını yazdım. Büyük harflerle, yalnızca adını. Adresini bilsem gönderir miydim, bilmiyorum. Mektup cebimde. Cebim yüreğime yakın. Yüreğim sende. Sen yüreğime yakın. Öyleyse mektup sende. Can DÜNDAR

Toz Pembe Düşlerim,Ankara Ve Sen Sevgili..

Gözlerimi kapadığımda toz pembe düşlere dalıyorum.Sana Dalıyorum..Kapanıyor usulca göz kapaklarım, o güzel yüzün geldiğini yavaşça hissettiriyor bana..Bakıyorum yüzüne hiç bıkmadan usanmadan.Öyle sıcak gülümsüyorsun ki..Öyle sıcak bakıyor ki gözlerin.. Öyle umut dolu..Öyle içten..Evet diyorum içimden gözlerinde hülyalara dalarak milyon kere Evet!Evet!bıkmam usanmam saatlerce yıllarca bakmaya sana,doyamam ki ben!sana hiç bakmaya..Hiç ama hiç asla..Sonra çalan saatimin sesiyle uyanıyorum yine sensiz bir güne,sensiz sabahlarıma bir günü daha ekliyorum..Daldığım düşüm yarım kalıyor..Bekliyorum sabırsızca akşamı her gece olduğu gibi..Vee yine gece oluyor..Uyuyor Ankara,tatlı düşlere dalıyor koca başkent..Yine kapıyorum gözlerimi büyük bi heyecanla. Yüzümde bir tebessüm beliriyor ve toz pembe düşlerimle kavuşuyorum.. Dengesiz Poetika

Anladım Ki..