{ Kendimi unutmak istiyorum yol kenarına biriken kuru yapraklar gibi,günleri ayları yılları anıları hatta kendi devremi çehremi yakın çevremi dahi }

1 Mayıs 2008 Perşembe

Toz Pembe Düşlerim,Ankara Ve Sen Sevgili..

Gözlerimi kapadığımda toz pembe düşlere dalıyorum.Sana Dalıyorum..Kapanıyor usulca göz kapaklarım, o güzel yüzün geldiğini yavaşça hissettiriyor bana..Bakıyorum yüzüne hiç bıkmadan usanmadan.Öyle sıcak gülümsüyorsun ki..Öyle sıcak bakıyor ki gözlerin.. Öyle umut dolu..Öyle içten..Evet diyorum içimden gözlerinde hülyalara dalarak milyon kere Evet!Evet!bıkmam usanmam saatlerce yıllarca bakmaya sana,doyamam ki ben!sana hiç bakmaya..Hiç ama hiç asla..Sonra çalan saatimin sesiyle uyanıyorum yine sensiz bir güne,sensiz sabahlarıma bir günü daha ekliyorum..Daldığım düşüm yarım kalıyor..Bekliyorum sabırsızca akşamı her gece olduğu gibi..Vee yine gece oluyor..Uyuyor Ankara,tatlı düşlere dalıyor koca başkent..Yine kapıyorum gözlerimi büyük bi heyecanla. Yüzümde bir tebessüm beliriyor ve toz pembe düşlerimle kavuşuyorum.. Dengesiz Poetika

Hiç yorum yok: