{ Kendimi unutmak istiyorum yol kenarına biriken kuru yapraklar gibi,günleri ayları yılları anıları hatta kendi devremi çehremi yakın çevremi dahi }

21 Mayıs 2008 Çarşamba

Bunu Kabullenmek Çok Zor Ama Tam Unutmaya Hazırlanırken Anlıyorum Ki Ben Seni Hala Seviyorum

Öyle işlemişsin ki bilinç altıma sevgili..Rüyalarımdasın iki gündür..İki gündür o gül yüzünle uyanıyor, yeni günüme merhaba diyorum..İçimi bir huzur kaplıyor..Yüzümde bir tebessüm beliriyor..Canlanıyor ruhum adeta yeniden.Kalbim daha da çok çarpıyor..İçime sığmayacakmış gibi sanki..Birden dur!!diyorum..Dur Ey gönlüm..Ama durmuyor!durmuyor işte..Elimden birşey gelmiyor..Durmak istemiyor..Çünkü seviyor..Hemde çooook seviyor..Sonra dudaklarım şu parçayı fısıldıyor aldırmadan çevredekilere..
'' Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm Her dün sana yaklaştı bir bölüm Her hüzün sorularıma bir çözüm Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm Kalbim saklı kalmış bir cürüm. Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm Düşünmezmi kimse, kim kendini küçük düşürdü? Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü..! ....................................... Bunu masal mı sandın? Etkilemez ölüm beni inan hiç..Beni inan hiç Omuzundaki yükleri sal dünya Yan gönül yan Kalpten düştü yaşama sevincim inan..Sevincim inan Kalpten düştü kıyım yakın artık Oyun mu sandın? Hileni ancak kendine yedirirsin..Sen Yedirirsin Yedirirsin ye de bitir git artık Pes ettim mi sandın? Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin? Sen ne bilirsin Sen neyi bildin ki, yönümü bileceksin? ''(Sago&KoLo)
                                                                          Dengesiz Poetika

1 yorum:

sa dedi ki...

ciğerim güzel olmuş bende siteme alıntı yaptım burdan :] ne de olsa farklı yerlerde aynı duyguları yaşayabiliyoruz..hep böyle devam dostum.