Bir güldün sen yar..Gönül bahçemde solmayacak...!

Oksijeni ilk içime çektiğim,yüreğimin ilk attığı yerdir Ankara..

Hani diyordun ya sen;''Bu bir rüya!'' olsun,sen yine de beni uyandırma...

Gülümsüyordu..Eli elimde;''Bak!''diyor,gözbebeklerinin içi gülerek beni ne kadar çok sevdiğinden bahsediyordu..Bakıyordum,bakıyordum ki;gözbebeklerindeki silüetin ben olmadığını fark ettim..

Ben hep ağlarım,gözyaşlarım gülmelerimdir benim..

Güldün sen,etrafın dikenli..

Güldün sen,ve rüya bitti!..

_Aşkımdan Ölüyorum_

SENi Anlattım Aşka..

Oysa nasılda sevinmiştim sevgilinin gül yüzünü göreceğim diye...

Kimbilir!...

Kısmet değişmiş demek ki..

Aslında Ben..

Aşığım..

Çok duygusalım..

Tam bir ana kuzusuyum..

Bazen olgun bir erginim,bazen ürkek bir kız çocuğuyum..

Şımarığım,içime arada bir salak bir hatun kaçıyor gibi oluyor..

Çevremdekilerin dediğine göre deliyim..

Bazen çok uysal olmama rağmen aslında keçiden bile inatçıyım..

Tam bir hayalperestim..Hayallerimle ben varım..

Sulugözüm,ama dengesizimdir de ağlarken bile katıla katıla gülerim..

Müzik dinlemeden bir gün geçiremem..

Bağıra bağıra bir o yana bir bu yana kimseye aldırmadan şarkı söylerim..

El işlerine büyük bir zaafım vardır ama gelin görünki yemekten ev işinden sınıfta kaldım.. .........................................

Öyle bir kızım işte

..

Aşıkmışım..

Sana aç olan ruhumu rüyalarımda doyuruyorum..

Sıcak Bir Gülümsemeyle Günaydın Sevgili..

Merak ediyorum da hani sen gidiyorsun ya,artık yoksun ya..Peki şimdi Ankara'yı kim teselli edecek?

                          Kalbim;          

 yangın yeri, 

                            Gel;kurtar
Beni..
       
                Senden.....

Bu Parçayı Sana,Gözlerinin İçine Baka Baka Söylemeyi İsterdim..

Ve terk edeceksin Ankara'yı..

Aynı şehirde sana hasretken ben..

Hiç gezmediğin sokaklara bile terk edeceğinin sessizliği çöktü şimdiden..

Keşke şu satırları yazacağıma;

Farklı şehirlerde bile olsak gönüllerimiz bir yazmayı yeğlerdim..

Oysa;sen ve ben hiç biz olmadık ki..

Olamadık ki..

Belki de olsaydık canım bu kadar yanmaz,yüreğim sızlamazdı..

''

Hasretin ah yol yol olsa uzasa unutmam seni

Gitme gitme gittiğin yollardan dönülmez geri

Gitme gitme el olursun sevdiğim incitir beni

''

Ne Olur Bırakma Ellerimi

Kapatmıştım kalbimin kapılarını, Ama sen geldin,araladın.. Bıkmıştım bu zalim yalan hayattan, Beni sen hayata bağladın.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum,senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum,senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Yalnızlıktı sensizken tek yoldaşım; Gecelerse arkadaşım, Neredeydin?bugüne dek beni bulamadın.. Oysa;ben seni hep aradım.. Bilmezdim birdaha birdaha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum;senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Bugüne dek hep geç gidip durdum.. Her yeni baştaki sorumda yine aynı kelime; Keşke... Ben onlar içinde büyüdüm, Yanlış insanla,yanlış yüzle,yanlış aşkla.. Evet kapatmıştım kalbimin kapılarını.. Sonra;sen çıktın karşıma.. Bunu sen kalbime girince anladım.. İşte yeni bir başlangıç daha.. Ama bu sefer eminim bu sfer keşke demicem! Yıllar sonra senin için sölediğim tek şey;iyiki olacak.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum;senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi.. Bilmezdim bir daha bir daha seveceğimi.. Yine öğrettin bana sevmeyi.. Yeniden doğdum,senle öğrendim yürümeyi, Ne olur bırakma ellerimi...

''Ne oldu?'' diye soruyorlar.Diyorum ki;adı geçti..Bu sefer de ''Duyma!sol kulağından girip,sağ kulağından çıksın''diyorlar..Oysa bilmiyorlar ki,adını her duyduğumda sol kulağımdan girip sağ kulağımdan çıkmıyorsun..Sol kulağımdan giriyorsun,oradan da kalbime akıyorsun ,oradan da çıkmıyorsun..

Unutmaya çalışacağım seni..Mantığım bile unutma derken..Kalbim küt küt atıp,sessiz çığlıklar içinde debelenirken...Unutmaya çalışmaya çalışacağım seni birtanem!...

Ve yine gece oluyor.Uyuyor Ankara..Tatlı düşlere dalıyor koca başkent..İyi geceler birtanem,tatlı rüyalar sana...

........Biz(İ)

Bizi birbirimize çeken birşeyler var..Ne zaman araya bir soğukluk girse onlar devreye giriyorlar

Erkekler kötüydü,pisti,hepsi kakaydı. Bu yürek asla açmayacaktı ardına kadar kapılarını, Aşk çalmazdı ki zaten hiç benim kapımı, Derken;Öyle bir zamanda girdin ki hayatıma; Öyle bir zamanda hayat buldun ki küçücük dünyamda ...

'' O boşluk dolar elbet,yaralar kabuk bağlar,sızılar diner,acılar dibe çöker!Hayatta sevinilecek şeyler yeniden fark edilir.Bir yerlerden bulunup yeni mutluluklar edinilir.O boşluk doldu sanırsınız oysa o boşluğu dolduran eksilmenizdir...''

Yine taşmışsın yüreğimden, sığmaz olmuşsun o küçücük bedenime..

Bul Seni Getir Bana Hediyem Ol !

Ne bir eşya,ne de bir para..İstediğim hediye sensin..Sen!

§€VÐÎĞÎM ßÁ$KÀ §€V€ÑÎM ßÃ$KÅ

O Cümle..

''ben de başka birini bekliyorum aslında bilmiyorum ne olcak ama yinede bekliyorum ve beklemeye de devam edeceğim sonuç her ne olursa olsun'' Mutluydum;bir anda düştü yine aklımın bir köşesine,

Sızıverdi gözlerimden ılık ılık kalbime.. Yaktı içimi ilk günkü gibi aynı ateşle..

Aylar geçmesine rağmen o cümlen çıkmıyor aklımdan..Sanki beynime çivilenmiş gibi..Senle konuştuğumuz bir günün akşamında,senden gelen bir mesajda,adının geçtiği mekanlarda hep o cümle..Hep o cümle..

Seninle Güzel Ankara..

Şizofrenik Vaka

Bu aralar kah iyi oluyorum kah kötü..Biliyorum ben ne zaman çok aşık olsam böyle oluyor..Elimden gelen bir şey yok..Bugün arabeske bağladım.Sürekli arabesk dinlemek istiyorum.Bıkmadan usanmadan hem de..Dilime dolandı Ajda Pekkan'dan ''Alışmak Sevmekten Daha Zor Geliyor'' parçası : ))Alışmaaaaak sevmekteeeeeen dahaaaa zorrrrr geliyoooooooor diye uzatıyorum parçayı :))napıyım aşık işte bildiğin aşık :P Saolsun annem anlıyor aşık olduğumu ama bişi demiyor bunu biliyorum..Anneler hisseder herşeyi..:) Yüzümü kızartmak istemiyor:(( Bu sefer de İstemem ayrılıııık boynunuuu büüüksüüüüün istemeeeem aşkıma leke sürülsün... ben rüyamda bile yalnııız seni sevdiiim istemem bahar da yaprak dökülsüüün parçasını dilime doladım.İyi değilim iyice psikopatlaştım ama napıyım...Aşk Sen Ne Biçim Bir Şeysin Çözülmüyorsun Bir Türlü...En Beter Düğümlere Taş Çıkartırsın.. Dengesiz Poetika

Herşey Sensin

Koydum sevinçlerimi önüme.. Baktım hepsi sensin ! Yazdığım şiirlerin her hecesi, Üzüldüğüm tüm filimler, Yıpranmamış hayatlar, Büyük hüzünler bekler, Her işte bir hayır; Bu işte hepsi sensin ! Şimdi senden vazmı geçmeli ? Masal olup yola devam mı etmeli ? Ben kalpten sorumlu, Aşka sorumluydum, Anladım her şey sensin !

Korku

Korkuyorum.İyice bağlanmaktan,iyice aşık olmaktan,yanmaktan..Olmuşum olacağım kadar aşık,bağlanmışım bağlanacağım kadar..Yine de bir korku işte..Elimden gelen bir şey yok.Acizim hiç olmadığım kadar.. Bu kadar yakın olma bana sevgili..Uzaklaş uzaklaşabildiğin kadar benden.Konuşma benle,görme,duyma,tınlama..Bir selamına bile açken ben..Küllenen içimdeki aşkını yeniden yakma ne olursun!Bunu bana yapma..Biliyorum sonumu;yine üzülen ben olacağım çünkü..Dengesiz Poetika

Ya Benden Önce Ankara'yı Terk Edersen..

Soruyorum kendi kendime.Cevabını ne senden ne de bir başkasından alamayacağımı bile bile..Ya benden önce Ankara'yı terk edersen?..Dengesiz Poetika

Yine karanlıklardayım.Ruhen çöküntü içindeyim.Bi yandan mutlu oluyorum,bi yandan mutsuzluğu tadıyorum.İkisini bi arada tatmak zor geliyor bana..Bir de ne zaman mutlu olduğumu hissetsem hemen kötü bir şey oluveriyor.Bi yandan hastalığım,bi yandan mutsuzum derken arka arkaya yaşadığım mutluluklarım,bir de sen...Karman çormanım..Neye kafayı takacağımı,neye üzülüp,neye sevineceğime bir türlü karar veremiyorum..Bazen delirdiğimi düşünüyorum.Bi bakmışım iniyorum servisten,deli gibi dolanıyorum çarşıda pazarda.Eve bile otobüse binmeden gittiğim oluyor..Boş bakan gözlerle yürüyorum..Bi yandan nefes alamıyorum,öksürüyorum sürekli...Dersleri takıyorum kafama..Ve yine sana çıkıyor her sorunun sonu..Bu sefer bütün mutsuzluklar gidiyor bir anda,sen takılıyorsun kafama.Özlüyorum seni,Seninle konuşmayı..Harbi ben çok büyütmüşüm seni içimde.Bazen acaba benim gördüğümden farklı mı diyorum ama hemen bu düşüncem siliniyor aklımdan,düşünmesi bile kötü geliyor bana..Offf çekiyorum derin bir offf...Dengesiz Poetika

Bir türlü aklımdan çıkaramıyorum seni.Sanki beynime,nöronlarıma kazınmış gibi birşeysin..DP

Dürüstlük

Her zaman sevmişimdir dürüst insanları.İşin ucunda üzüleceğim gerçeği de olsa dürüstlüğe değişmem.Dürüst insanlar gözümde bir kat daha büyürler.Aşkta da dürüst olunmalı tıpkı her konuda olduğu gibi..Eğer bir başkasını seviyorsan onun yerini bir başkasıyla doldurmazsın gerçeğini göz önünde bulundurman gerekir bu öncelikli bir kuraldır.Ve de başkasını severken bir başkasıyla sırf beni seviyor diyerek acıyıp çıkarsan hem kendine hem karşındakine haksızlık etmiş olursun.Karşındaki kişinin içinde hep şüphe olur acaba beni seviyormu diye..Sevgi temelinde aşkın temelinde acabalar,şüpheler olmamalıdır.Tıpkı yalan üzerine kurulu hayatlara benzer.Sen de mutsuz olursun,sırf karşındakini mutlu etmek için..O zaman karşındaki mutlu mu olur sence?Senin mutsuzluğun onunda mutsuzluğu değil midir?Eğer gerçekten sevmişse mutlu olmaz..Çünkü aşk bencillik değil,sencilliktir.Uzun lafın kısası öncelikle insanın kendisine dürüst olması ,sonra da karşısındakine dürüst olması gerekir.Ne kendi üzülmelidir,ne de karşısındaki..Dürüst olayım derken karşı tarafı da kırmamak,yaralamamak gerekir.Eminim ki karşıdaki insan ilk başlarda üzülecektir ama dürüst davranılması biraz da olsa acıyı dindirecektir.Yolun başında üzülmesi,çook sonlarda üzülmesinden iyidir.. Ve bana dürüst davrandığın için çok teşekkürler.Dürüst davranışın biraz da olsun acımı dindirdi.Dürüstlüğünle gözümde bir kat daha büyüdün..Üzüldüm,canım yandı ama en iyisi belki de buydu.Sonradan üzülmektense;başında üzülmem daha iyi oldu.Ne kendini üzmek istedin ne de beni sevgili..Bana acıdığın için çıksaydın hiç içime sinmeyecekti.Ben mutlu olucaktım belki ama sen mutlu olmayınca benim mutluluğum neye yarardı?Aşk hem bencillik değil,sencilliktir.Sen mutluysan ben mutluyumdur,sen hüzünlüysen bende hüzünlüyümdür.İçimde hep şüphe olucaktı..Sen en iyisini yaptın.Sanırım en çok da dürüstlüğünü sevdim ben senin.Dürüstlüğün için ve anlayışlı olduğun için özellikle de insan evladı olduğun için teşekkürler..Hem aşk sevgi geçici derler,dostluk değil midir baki kalan?Dengesiz Poetika

Alışmaya Çalışmak Diye Bişeeey Yooook...!

ŞİZOFRENİ VE HAYALİ SEVGİLİSİ...

Sevgilim..bugün çok güzel bir gün biliyormusun?sabah düşlerimi süsleyen gül yüzünle uyandım.o kadar mutlu oldum ki..bir yandan çayımı yudumlarken bir yandan şarkımızı mırıldandım.ahh bak yine yazarken bile gözümde canlandın.sonra alel acele hazırlandım; okula gitmek gelmedi içimden, bende başka yöne saptım.gezdim, gezdim, senin içinde gezdim, benim içimde; en iyisi ben ikimiz için gezdim..Öyle iliklerime işlemişsin ki sanki sen yanımdaydın da birlikte el ele geziyorduk.Sonra saatime baktım,eve dönüş vaktimin gelmiş olduğunu gördüm ve evin yolunu tuttum.Gülümsüyordum etraftakilere,şarkılar söylüyordum çocuklar gibi mutluydum,mağazaların vitrinlerine göz gezdiriyordum,senin ilk seni seviyorum dediğin yoldan geçiyordum ki bir anda hemşirenin sesiyle uyandım..İlaç vaktiğim geldiğini söyledi ve bana günümün nasıl geçtiğini sordu.Ama anlatmak gelmedi içimden..Ne zaman anlatsam suratını asıyor.Biliyorum bu hemşire seni kıskanıyor..Geçenlerde yine çok güzel bir gün geçirdiğimi,senle geceye kadar yıldızları saymaya çalıştığımız ve yanında uyuyakaldığımı anlattım.Yüzünü benden kaçıçarak'' zavallı kadın halen lise yıllarında yaşadığını sanıyor,halbuki aradan 17 yıl geçmiş ve o kazada kendisi sağ kurtulmasına rağmen sevgilisi ölmüş hatırlayamıyor ..''dedi.Ve ekledi ''biraz dinlenin isterseniz,çok yorulmuşsunuzdur.Yarın bakalım nerede buluşucaksınız?.'' Dengesiz Poetika

Gitme Sevgili

Sımsıkı sarılıyorsun bana..Susmak bilmiyor adeta yüreğim...Gitme!gitme diyecekken dudaklarıma ilişiyor ellerin; çocukça bakan gözlerimden çekiniyorsun,ıslanan yanağımı silip, içten bir öpücük konduruyorsun.Dolu dolu gözlerinle sıcacık bir bakış atıyorsun ve gidiyorsun... Ben ve Ankara'm terk ediliyoruz.Sensiz günlerimizde karanlığa gömülüyoruz.. Dengesiz Poetika

Bir gün gelecek senin bir selamına muhtaç olacağım.. Çoktan çıkarmış olacaksın beni hayatından Güzel bir anı olarak kalacağım hafızanda Ve nice nice biz*li hayaller kurarken ben, O günün gelmesinden çok korkuyorum...! Dengesiz Poetika

Yine Karanlıklardayım..Yine çoşmuş duygularım benden habersiz,kalbim seninle dolup taşmış..

Hobaaaa:D Teyteyyyyyy Ne güzelde diyor dimi..Aşık gibi sevmezseeeeeeeeeeeeeen kardeeeş gibi sev beniiiiii kardeş gibi sev beniiii.. Sensin sevgili bu gönlüme eş.Sensin sabahlarıma güneş..

Bunu Kabullenmek Çok Zor Ama Tam Unutmaya Hazırlanırken Anlıyorum Ki Ben Seni Hala Seviyorum

Öyle işlemişsin ki bilinç altıma sevgili..Rüyalarımdasın iki gündür..İki gündür o gül yüzünle uyanıyor, yeni günüme merhaba diyorum..İçimi bir huzur kaplıyor..Yüzümde bir tebessüm beliriyor..Canlanıyor ruhum adeta yeniden.Kalbim daha da çok çarpıyor..İçime sığmayacakmış gibi sanki..Birden dur!!diyorum..Dur Ey gönlüm..Ama durmuyor!durmuyor işte..Elimden birşey gelmiyor..Durmak istemiyor..Çünkü seviyor..Hemde çooook seviyor..Sonra dudaklarım şu parçayı fısıldıyor aldırmadan çevredekilere..

'' Her gün korkuyu tanıdığım ilk günüm Her dün sana yaklaştı bir bölüm Her hüzün sorularıma bir çözüm Sana yürüdüm, Hak sürüm sürüm Kalbim saklı kalmış bir cürüm. Ey benim başımı alıp duvarlara vuran gönüllüm Sen her böyle yaptığında bin parçaya bölündüm Düşünmezmi kimse, kim kendini küçük düşürdü? Küçüğüm çünkü kalbim büyüdükçe beden küçüldü..! ....................................... Bunu masal mı sandın? Etkilemez ölüm beni inan hiç..Beni inan hiç Omuzundaki yükleri sal dünya Yan gönül yan Kalpten düştü yaşama sevincim inan..Sevincim inan Kalpten düştü kıyım yakın artık Oyun mu sandın? Hileni ancak kendine yedirirsin..Sen Yedirirsin Yedirirsin ye de bitir git artık Pes ettim mi sandın? Taarruzumun yönünü sen ne bilirsin? Sen ne bilirsin Sen neyi bildin ki, yönümü bileceksin? ''(Sago&KoLo)

                                                                          Dengesiz Poetika

ZAMAN

Dertlere derman olmayan,sadece sözlerde kalandır zaman.. Akıp gittikçe birşeyler çalan,ruhu bedenden ayırandır zaman. Kimilerince ilaç olan,kimilerince limandır zaman.. Çıkar insanlar uzun bir yola ve yol gösteren olur bazen zaman Güldüren de olur,bazen de ağlatan.. Sevgileri körelten de olur;bazen de yücelten.. Seni bana unutturacak olan da odur;aksine iyice bağlayan.. Zaman..Biraz zaman..Sadece zaman.. Dengesiz Poetika

BEN SADECE SANA SENİ SEVDİĞİMİ SÖYLEMEK İSTEDİM...

Nerden aklıma geldin bilmiyorum. Ben sadece sana seni sevdiğimi söylemek istedim, nedensiz bir istek bu, saçmaladığımı düşünebilirsin ama bir önemi yok artık... Hem nedenlerin ne önemi kaldıki hayatta, herkes kendine verilen rolü oynama derdindeyken, kim sorgular ki nedenleri?

Firavun tapınaklarında ölümsüzlüğü ararken sana rastlamış gibiyim. Sahte tanrılar kadar yalan bir hayatım var. Ama buna inan, yalanlar üzerine kurduğum dünyamın en gerçek yalanısın sen... Şimdilerde yeni yeni anlamlar yüklüyorum sana, hak etmediğim kadar çoğaltıyorum seni içimde. Sahiden var mısın bu yasamda sen? Yoksa bir hayale mi tutkunum ben?...

Gözlerim ağırlaşıyor mum ışığında, uykusuzum yine. Kaç gecedir uyuyamıyorum ama sen bana aldırma, uyumasamda gel gir rüyalarıma çünkü seni görebildiğim tek yer rüyalar artık... Onlarında beni terketmesi yakın, sadece seni görebilmek için uyuduğumu anlamış görünüyorlar. Neyse ki gün aydınlanmak üzere, bu gecede kandırdım onları, yine seninle aldattım düşlerimi. Yataktaki düşlerimin üzerini örtüp avluya çıkıyorum, düşler sonbaharı andırıyor, solgunlar

hepsi... Avluda kanadı kopuk melekler ağlaşıyor, birbirlerinin kopuk kanatlarını dikiyorlar gözyaşları

içinde. Köşede yaralarını yalayarak temizleyen bir kedinin iniltisi duyuluyor, sesi kanıyor sanki...

Sırtımı bir ağaca yaslayıp oturuyorum, ağaç yorgun ben umarsızım... Dudağıma unutulmaya yüz tutmuş bir şarkı yapışıyor içinde senin adın var. Söylemeye başlıyorum kısık bir sesle, sesime yabancıyım sanki. Uzun zamandır duymadım kendi sesimi, öylesine uzağım kendime bilemezsin. Ruhum bir başka bedene göç etmiş gibi, sahiden benim m,i bu ses, bu beden? Tanımsız bir cisim gibiyim kendi yaşamımda...

Şimdi bir başka dilde seviyorum seni... Ben sadece sana seni sevdiğimi söylemek istedim... Avludaki kanatları kopuk melekler ve sesi kanayan kedi kadar bağlıyım yaşama...

NE KADAR DA ÇOK İSTERDİM SENİ SANA ANLATMAYI

Ne kadar da çok isterdim seni sana anlatmayı..Bilmeni isterdim içimdeki Seni..İçimdeki sevgiyi.. Ahh bir bilebilseydin sevgili.. Bu yürek o kadar kaynadı ki sana..O kdr çok sevdi ki seni, o tatlı misafirini.. Dengesiz Poetika

AKLIMA GELİYORSUN..

Aklıma geliyorsun yine.. Yine gözlerim dopdolu oluyor.. İçimde bir heyecan.. Bakıyorum resimlere;sanki hiç görmemişçesine.. Dalıp giderken düşlere iyiden iyiye gözlerim doluyor da doluyor. Beni sevmeyişin gerçeğiyle yüz yüze gelince... İçimdeki burukluk dışıma yansıyor ,dudaklarımda bir titreme, Yanaklarımda bir iki damla yaş,sol yanımda sensizliğin yükü Baş gösteriyor yine.. Dengesiz Poetika

Bir Çıkar Yolu Olmayanlara..

..

Duygularım yoğun,duygularım karışık,sol yanımda dinmek bilmeyen bir ağrı..Ne bir iki hadeh ne de haplar dindirir bu acıyı.. Dengesiz Poetika

Ben Bu Yaz..

Ben bu yaz; Olumsuz düşünceleri bi kenara bırakıp,pozitif düşünmek istiyorum.. Yüzümü asmama sebep olan herneyse bi kenara itip,doyasıya gülümsemek istiyorum.. Bütün paramı harcayıp;parasız kalıp,öncekiler gibi yine parasız kaldım diye suratımı asmak yerine mutlu olmak istiyorum.. Buzluktan dondurma yiyip,inadına ardından soğuk su içip,bak hasta olmadım işte!demek istiyorum.. Gezmek;görmek,yeni insanlarla tanışmak,bilgilenmek istiyorum.. Bol bol çikolata yiyip,'kilo almayı' bir süreliğine de olsa unutmak istiyorum.. Şımarmak,şımartılmak istiyorum.. Bıkana kadar ve bıktırana kadar şarkı söyleyip uykuya dalmak istiyorum.. Çoşmak istiyorum..Kopmak istiyorum.. Msnde herkesi çevrimiçi görmek istiyorum.. Sevmek,sevilmek istiyorum.. Artık aşkın bi taraflarıyla değil de yüzüyle gülmesini istiyorum.. Kim bilir,belki de çok şey istiyorum.. Dengesiz Poetika

Gitmeli Bu Şehirden..

Çekip gitmeli..

Zamansız,sebepsiz,nedensiz gitmeli işte!

Düşünmemeli ardında kalanları,umrunda olmadığın insanları..

Sadece gitmeli,arkana bakmadan gitmeli..

Acabalar kalmadan gitmeli..

Hem de Ankara'nın Yüzünü Astığı Karlı Bir Ocak Ayında Gitmeli..

Biraz Ankara'ya yüreğin kırgın,ama yinede umut dolu gözlerle ileriye bakıp gitmeli..

Biraz çocukça,Biraz olgun..

Gitmeli..

Çekip gitmeli..

Sadece Gitmeli.. Dengesiz Poetika

Düşlerime Kal..

Beni sana çağıran her ne ise sustur.

Yaşanınca tükenir bilirsin..

Gemilere yük yüreğim,gemiler okyanuslara

Düşlerime kal..

Gözlerime bak;gözlerimi yak!

Bu kadarı yeter..

Düşlerime kal..

Kalbimde bir pişmanlık olma,

Tenimde sıradan anı,

Yatağımdaki tükeniş olma,

Düşlerime kal ..

Öyle İçimdesin Ki..

Küçük, ürkek, kesik dokunuşlarınla, belki de her zamankinden daha yanımdasın. Yani öylesine, o kadar bensin ki. Ah nasıl anlatsam. Boşuna bu çabalarım, doğru kelimeleri aramalarım. Ne kitaplar yazıyor, ne de sözlüklerde karşılığı var. Yalnızca hissediyor insan, yaşıyor. Kelimeler eksik, kelimeler yaralı. Kelimeler cılız. Taşımıyor, anlatmıyor, tanımlamıyor bu duyguyu. Ben de. Çok başka bir şey. Sevginin ortasında, derin acılar hisseder mi insan? Aydınlık gülümsemelerin içine, hüznü yerleştirir mi durup dururken? Gözlerine buğu,diline sitem, yüreğine burukluk, çöreklenir kalır mı asırlarca? Gelmeyeceğini bildiği mektup için, posta kutusunu hep aynı heyecanla açar mı? Dedim ya, başka bir şey bu. Ne kadar yalnızsam, o kadar seninleyim şu günlerde. Belki de en başta, tutup seni en derinlere koydum diye oldu bunlar. Kimseler ulaşmasın diye, kimselerin bilmediği, bulamayacağı yollara götürdüm seni. En derinlerde tuttum. Bana sakladım. Derine, hep daha derine. Seni yapayalnız, bir tek bana bıraktım. Paylaşamadım yanlış yaptım. Sana ulaşan yolları kaybettim diye bütün bu şaşkınlıklar. Kendimi oradan oraya vurmam. Sağımda, solumda, ne zaman dikildiğini bilmediğim duvarlara çarpmam, hiç görmediğim çukurlarla boğuşmam. Denizlerin, gürültüyle gelip vurduğu dehlizlerin, acılı duvarları gibiyim. Duvarlarım yosunlu, duvarlarım kaygan, duvarlarımdan hiç tükenmeyen sular sızıyor. Tutunamıyorum. Renklerim, gün içinde değişiyor. Soluyorum, soğuyorum. Güneş ulaşmıyor içerilerime. Küfleniyorum, yaşlanıyorum. Yalnızlıklar peşimde. Dokunduğum her ıslak duvardan, pis kokulu bir yalnızlık bulaşıyor üstüme. Yapış yapış, vıcık vıcık bir yalnızlık bu. Biliyorum, bütün bunlar, hep benim suçum. Seni sakladığım yere ulaşamaz oldum. Yollar, gitgide uzadı ve karıştı. Ümidimi ısıtacak, parlatacak, kımıldatacak bir şeylere ihtiyacım var. Ah onun ne olduğunu biliyorum. Sonu sana geliyor her cümlenin. Her şeyin başı içinde ve sonundasın. Bu değişmiyor. Öyle içimdesin ki. Birden aklıma geldi, tuttum sana bir mektup yazdım dün. Çok mutluydum. Gün içinde neler yaptığımı, nelere kızıp, nelerle mutlu olduğumu, tek tek anlattım. Mevsimlerin ve insanların nasıl karışık ve beklenmedik olduklarını yazdım. "Yine zamansız yağmurlar" dedim, "Daha önce, hiç bu kadar zayıf değildi güneş ışınları" dedim, "Gerçekten buradaki şarkıları hiç öğrenmeyecek, bilmeyecek, söylemeyecek misin?" dedim. Çok uzun bir mektup oldu. Başından sonuna kadar okudum da. Neler yazmışım diye merakımdan. Sonra çekmecemden bir zarf çıkarıp, adını yazdım. Büyük harflerle, yalnızca adını. Adresini bilsem gönderir miydim, bilmiyorum. Mektup cebimde. Cebim yüreğime yakın. Yüreğim sende. Sen yüreğime yakın. Öyleyse mektup sende. Can DÜNDAR